در این واپسین دقایق سال وحشت و خون همه‌ی نگاهم به حضور بهار است و در برزخی از امید و ناامیدی غوطه‌ور شده ام. به اتصال و نخ اتصال و انتهای آن نخ فکر می‌کنم. من دیگر با هیچ موجودی اتصال ندارم. امیدم به عشق بود که آن هم همه رنج و رنج و رنج. …