امروز مصادف شده با تولد عباس کیارستمی. من آنچنان عمیق نمی‌شناسمش و اصلاً دوست ندارم از او شمایلی بزرگتر از یک کارگردان موفق و خوش‌ذوق ببینم. چنان که خودش میگفت روزی به اشتباه کفش های شخص دیگری را پوشیده و اتفاقات پیش آمده از پس آن پیشامد موجب شده به هنر کارگردانی متمایل شود. کاملا تصادفی! صحبت اما بر سر نگاه است. نگاه کیارستمی جدید بود. چیزی که در آن دهه‌ها تازگی داشت. مسئله اش انسان بود و زندگی. و از آن نماهایی دلنشین می‌ساخت. این زیباترین حسن و هنر او بود. بیش باد چنین انسان هایی در این سرزمین.
