بی رنج فاصله توسط رنجور در چهارشنبه, اکتبر 18, 2023 آدم باید خوش شانس باشه، باید شکرگزار باشه که با تموم استیصال و بن بست‌هایی که داره یک روز صبح علی الطلوع کسی حالش رو بپرسه و وجودش رو محترم بشمره. این قصه هم تموم میشه و خب حال خوبش برام می‌مونه نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشته‌های مرتبط بی رنج اندرونی احوالات – هشتم (به خلوت رفتن) بی رنج مُرده ها را نمی‌توان کُشت بی رنج منِ هیچ