ماه: نوامبر 2023

نصیبه

گربه بوستان بنفشه رو بغل می‌کنم و به ابرهای صورتی نگاه می‌کنم. زندگی داره سورئال میشه. گم، گیج و گنگ دارم میرم جلو. هیچ چیزی برام روشن نیست. وضعیت کار. سربازی. خانواده. آرزوها. اشتیاق ها. امیدها. همه چیز معلق. گهگاه امیدوار میشم و باز همه چیز برمیگرده سر خونه اول. از هفته پیش که بازیکن …

اندرونی احوالات – هفتم (که هذا جنون العاشقین)

* از اینجا بعد اشخاص حاضر در زندگی من در این بلاگ با شماره نام گذاری میشن. این ها همه بازیکنان زندگی من اند. صبح بیدار میشم و سعی میکنم به هیچی فکر نکنم. به هیچِ هیچ. راه می‌افتم و میرم سمت سید هاشمی. اونجا هم سعی میکنم به چیزی فکر نکنم. انگار که اولین …

To be shelter

امین تو یکی از شب های سفر توی ماشین دیالوگ باکس رو پخش میکنه. دختره از مهاجرت میگه و اینکه خونه‌ی یکی از دوست‌هاش براش حکم پناهگاه رو داره. گریه ام میگیره. عجیب قشنگه این کلمه. امن ترین حالت بودن یک چیز یا کسی میشه پناهگاه. صادق میگه آخرین پناهگاه قبره. همیشه یک پله جلوتر …

وُدّ / وَدّ / وِدّ

روی لبه‌ای حرکت کردن. با همه همراه شدن. مرد را آخ نگفتن. عاشق بودن و عاشقانه رفتار نکردن. شکایت‌ها به ناکجا بردن. به حضور و خلوت افتادن. خیالات را راهی کردن. دل را به دام بلا سپردن یا چیزی شبیه به آن. درد را برای خویش بازگو کردن. نشنیدن. سکوت را به وجود خویش ضمیمه …

اندرونی احوالات – ششم ( می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش)

صبح با ندای « فَاسْتَجَبْنٰا لَهُ وَ نَجَّيْنٰاهُ مِنَ الْغَمِّ » بلند میشم و تا خود درب غربی دانشگاه تو مغزم زمزمه می‌کنم. خدا هم ول کن ما نیست انگار. عصر از مسیر دیگه‌ای برمیگردم. از درب شرقی به سمت میدان نیکوکاری. توی تاریکی شب انگار که وارد منطقه ۵۱ شده باشم. همینقدر ترسناک. چیزی …

اُخرُج مِنّا

به دکتر میگفتم، نیازهام منو کند کرده. فکرمو درگیر کرده. اجازه نمیده رشد کنم. میگه نیاز همیشه هست. ارضای نیازه که نیست و تو رو اذیت میکنه. میگم معادله برای من واضحه. انرژی گذاشتن برای ارضای نیاز دیوونه ام میکنه. پس بزار نیاز رو نادیده بگیرم. یادم بده که مثل یک بُت سنگی در مقابل …

تار از توت و گردو ساخته میشه

صداش می‌کنیم مامان. خاله‌ی مادرم. پریروز برای بار دوم سکته کرده و توی بیمارستان بستری شده. امروز مادرم رفته بود عیادتش. سر شام از مامان خاطره‌ای میگه. روز فوت بابا یعنی پدربزرگ مادرم توی حیاط خونه‌ی قشنگشون که درخت توت داشت و حوض و چند تا دالون، مادرم رو می‌بینه و به مادرم میگه تنها …

اندرونی احوالات – پنجم (مجمع دیوانگان)

ساعت ۶ صبحه. توی کافه سیدهاشمی نشستم. شجریان ببار ای بارونو میخونه. شت! گریه‌ام میگیره. بار دیوانگی رو به دوش کشیدن سخته. یار دیوانگان بودن سخته. سعی میکنم به ادامه روز فکر کنم. دیزاین دیتابیس، مینت آی پی، جلسه و صحبت و کار و کار و کار. خودم رو به کار نزدیک میکنم و از …